Nieprzypisane

 

Bronisław Szwarc urodził się 24 sierpnia 1905 r. w Poznaniu. Jego ojciec Stanisław był sierżantem Straży Ogniowej. Młody Bronisław został bankowcem i rozpoczął pracę w Banku Cukrownictwa w Poznaniu.

11 grudnia 1940 r. Bronisław Szwarc został aresztowany, w marcu 1942 r. skazany na śmierć. 23 maja 1942 r. wyrok wykonano w więzieniu we Wrocławiu.

Tak pisał z więzienia do swojego syna:

„Trzeba by młode nasze pokolenie było zdrowe, silne i przez walki sportowe zahartowane. Takim będziesz regularnie uprawiając wychowanie fizyczne.”

Dla uczczenia pamięci tego wielkiego patrioty i sportowca od 1945 r. odbywają się w Poznaniu zawody o Memoriał Bronisława Szwarca.

W 1978 r. nadano naszej szkole imię Bronisława Szwarca.Z wychowaniem fizycznym i sportem zetknął się już w czasie I wojny światowej. Zaczął od gry w piłkę nożną. Wraz z kolegami założył dziką drużynę „Sława”. W 1922 r. przeszedł do zespołu Warty, ale grał w niej krótko. Przełomem w karierze sportowej Szwarca był start w biegu okrężnym Kuriera Poznańskiego w 1923 r., w którym zajął piąte miejsce. Od tej pory jego zainteresowania skoncentrowały się na lekkoatletyce. Biegał coraz szybciej. Jego rekordy życiowe to 2.01,0 min. na dystansie 800 m i 4.14,0 min. na 1500 m. W 1929 r. zrezygnował z czynnego uprawiania sportu i poświęcił się całkowicie pracy społecznej . Był sędzią lekkoatletycznym, członkiem zarządu sekcji lekkoatletycznej Warty, a od 1935 r. do wybuchu wojny, prezesem POZLA. Za tę pracę został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w 1937 r. Od pierwszych dni okupacji zaangażował się w działalność konspiracyjną w Narodowej Organizacji Bojowej. Był szefem Komendy Nr 1 Poznań Śródmieście.